Χρόνος διαβασματός: Περίπου 1 λεπτό
Αυτή είναι η εβδομαδιαία δόση μου «να γράφω για τη γραφή», στην οποία σαρώνω τον κόσμο για να βρω ιστότοπους, βιβλία και άρθρα για να βοηθήσω άλλους συγγραφείς. Σήμερα συζητώ μια ανάρτηση για το πώς να αυξήσετε τη δύναμη της θέλησής σας για το γράψιμο…
Δεν είμαι πολύ πιστός στη χρήση της δύναμης της θέλησης για τη γραφή. Είναι πολύ πιο λογικό για μένα να χτίσω μια γραφή συνήθεια.
Γιατί; Οι συνήθειες είναι αυτοσυντηρούμενες. Καταβάλλουν λίγη προσπάθεια. Είναι εύκολο να «επιβληθούν» και, στην πραγματικότητα, σπάνια απαιτούν επιβολή. Εμείς θέλω να ολοκληρώσει τις συνήθειες. Μας ελκύουν.
Αλλά όταν δουλεύεις για να χτίζω τη συγγραφική σας συνήθεια, μπορεί να χρειαστείτε κάποια δύναμη θέλησης για να ξεκινήσετε. Για πολλούς ανθρώπους, η θέληση φαίνεται να έρχεται πιο εύκολα το πρωί. Έχω γράψει για αυτό εδώ και εδώ.
Νέα έρευνα όμως δείχνει ότι υπάρχουν, στην πραγματικότητα, τρόποι για να αυξηθεί η δύναμη της θέλησης. ΕΝΑ πρόσφατη ανάρτηση του επιστημονικού συγγραφέα Ντέιβιντ Ρόμπσον περιγράφει αυτά τα ευρήματα.
Για παράδειγμα, ψυχολόγος Veronika Job έχει δημοσιεύσει μερικά συναρπαστικά στοιχεία που δείχνουν την αίσθηση ότι απλώς «εξαντλούμε τη δύναμη της θέλησης» εξαρτάται από τις υποκείμενες πεποιθήσεις των ανθρώπων.
Αν εμείς πιστεύω η δύναμη της θέλησης είναι πεπερασμένη (το οποίο περιγράφεται ως „περιορισμένη προβολή“), μας ξεκολλάνε σχετικά εύκολα. Αλλά αν πιστεύουμε ότι μπορούμε πάντα να αντλήσουμε περισσότερα (μια «μη περιορισμένη» άποψη), μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Όπως το θέτει ο Robson:
«Αν πίστευαν ότι η δύναμη της θέλησής τους εξαντλούνταν εύκολα, τότε η ικανότητά τους να αντιστέκονται στον πειρασμό και την απόσπαση της προσοχής διαλύθηκε γρήγορα. αλλά αν πίστευαν ότι «η ψυχική αντοχή τροφοδοτείται από μόνη της», τότε αυτό συνέβη».
Και ο Ρόμπσον συνεχίζει:
«Περαιτέρω μελέτες έδειξαν ότι η νοοτροπία της θέλησης θα μπορούσε να προβλέψει τους μαθητές επίπεδα αναβλητικότητας ενόψει των εξετάσεων – όσοι είχαν μη περιορισμένες προβολές έδειξαν λιγότερη σπατάλη χρόνου – και τους τελικούς βαθμούς τους. Όταν αντιμετώπιζαν υψηλή πίεση από τα μαθήματά τους, οι μαθητές με τις μη περιορισμένες απόψεις ήταν επίσης καλύτερα σε θέση να διατηρήσουν τον αυτοέλεγχό τους σε άλλους τομείς της ζωής. ήταν λιγότερο πιθανό να φάνε γρήγορο φαγητό ή να κάνουν παρορμητικές δαπάνες, για παράδειγμα.
«Αυτοί που πίστευαν ότι η δύναμη της θέλησής τους εξαντλούνταν εύκολα από τη δουλειά τους, αντίθετα, ήταν πιο πιθανό να επιδοθούν σε αυτές τις κακίες – πιθανώς επειδή ένιωθαν ότι τα αποθέματα αυτοελέγχου τους είχαν ήδη εξαντληθεί από την ακαδημαϊκή τους εργασία».
Για μένα το μήνυμα είναι απλό. Εάν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη δύναμη της θέλησης για να κάνετε κάτι, πιστεύω ότι έχετε τη δυνατότητα να το συγκεντρώσετε.
Μερικές από τις άλλες αναρτήσεις μου που σκέφτηκα ότι μπορεί να σας αρέσουν…
